Enrique Emanuel Salvador
De chauffeur had wat zachtjes moeten lachen om Austin zijn enthousiasme.
Na een tijdje rijden komen we uiteindelijk aan op de set, we stappen uit de auto, ik bedank de chauffeur opnieuw.
Onderweg naar binnen komen we bewakers tegen, sommige die ik nog ken van de vorige keer begroet ik vrolijk.
Uiteindelijk lopen we de set binnen, gelukkig hadden ze net pauze "hallo jongens !" Roep ik vrolijk.
Ze komen allemaal even op ons afgelopen, ik begroet mijn vrienden allemaal even apart.
"Jullie kennen Austin allemaal nog wel " zeg ik dan, mijn vrienden en de rest van de crew begroeten hem ook vrolijk.
"Ik ben zo terug " zeg ik dan even, zo te zien vermaakte Austin zich al prima.
Ik loop even op de regisseur af "heey daar is een van mijn grote sterren" zegt hij dan met een grote glimlach "kan je alweer mee doen ?" Vraagt hij dan.
"Nu nog even niet ook al voel ik me prima, maar volgende week heb ik een controle en dan weet ik of ik weer aan de slag kan" beantwoord ik dan "maar ik heb iemand meegenomen om vandaag eens te komen.. En hij is echt een ongelofelijk goeie danser, is er niet toevallig een klein plekje voor hem bij een van de dansen ?" Zeg ik er dan nog achteraan.
De regisseur kijkt me even bedenkelijk "goed dan, als jij zegt dat hij goed danst geloof ik dat maar, ik heb nog wel ergens een plekje. Maar als het niet zo is als jij zegt.." Zegt hij dan, ik steek mijn handen op "geloof me maar, ik heb het echt niet fout" zeg ik lachend.
Vervolgens loop ik weer terug naar de jongens, net op het moment dat ik aan kom moeten ze weer even een klein stukje opnemen.
Ik ga naast Austin staan "als je wilt heb ik eventueel een klein plekje voor je geregeld in een van de dansen " zeg ik dan tegen hem.
Austin Miller
"Oh my god meen je dat, Enrique?" Ik spring van enthousiasme in het rond. "Welke dans? En wanneer repeteren? En wanneer opnemen?" blijf Ik op een enthousiaste toon zeggen. Ik kijk even richting de acteurs en dan weer naar Enrique.
Christabella Maria Martinez
Zelf genoot ik ook van het harde rijden op de motor.
Na een klein tijdje komen we bij de spa aan, ik draai het sleuteltje om zodat de motor stopt.
Ik wacht even tot Alice is afgestapt en stap dan zelf af, ik zet mijn helm af en schud even wat met mijn hoofd om mijn haar weer goed te krijgen.
"Vond je het wat ?" Vraag ik dan met een glimlach aan Alice terwijl we naar binnen toe lopen.
Alice April Anderson
"Ja, het gaf best een kick!" antwoord ik. We mogen beginnen met een sauna. Een meisje wijst ons de kleedkamers aan en we gaan elk in een hokje. Ik kleed mij om in mijn bikini en loop alvast naar de sauna. Onderweg doe ik mijn haar op een dot.
Enrique Emanuel Salvador
Ik lach eventjes om Austin "welke dans moet nog even overlegt worden, in ieder geval doen we twee keer in de week de dansen trainen dus daar zal je aanwezig bij moeten zijn. Meestal krijgen we een bericht welke dagen we moeten trainen" antwoord ik dan op Austin.
Austin Miller
"Yes! Ik heb er al zin in!" zeg ik enthousiast. Ik kijk wat in het rond. Het is echt indrukwekkend, ik wou dat dit gewoon mijn leven was. Ik zucht en loop wat rond. Hier zou ik écht wel aan kunnen wennen.
Christabella Maria Martinez
Uiteindelijk heb ik mijn bikini aangetrokken, ik doe mijn haar in een knot en loop dan ook naar de sauna toe waar Alice al zit.
Ik ga zelf ook zitten en sluit mijn ogen, ik adem even diep in en uit.
"Wat een heerlijkheid ! Heb jij dit ooit wel eens eerder gedaan ?" Vraag ik dan Alice.
Alice April Anderson
"Ik doe het wel vaak, ja." antwoord ik met een glimlach.
De tijd vliegt wat voorbij en het volgende moment liggen we te genieten van een massage. Als die ook weer voorbij is, gaan we ons terug omkleden. "Zouden de jongens al klaar zijn?" vraag ik als Bella erbij komt staan.
Enrique Emanuel Salvador
Ik besluit Austin nog een kleine rondleiding te geven door het gebouw heen, daarna zouden we weer langzamerhand richting de villa moeten gaan want dan zou het tijd zijn voor de wissel.
We eindigen bij de trainingszaal "hier moet je straks en dadelijk zijn als we de dansen gaan trainen" zeg ik dan uiteindelijk.
Austin Miller
"Oke, begrepen!" zeg ik enthousiast. Uiteindelijk is het tijd om naar de villa te gaan, jammer, ik vond het hier zo leuk. We nemen nog afscheid van de crew en stappen dan in de auto.
Thuis aangekomen blijkt het dat Alice en Bella er al zijn. "Switchen!" zeg ik al lachend. Ik trek Alice mee voor ze weer aan Enrique kan plakken.
Christabella Maria Martinez
Alweer keurde Austin me geen blik waardig "gaat het een beetje ?" word opeens mijn gedachte verbroken, ik kijk op naar Enrique en knik "ja hoor " zeg ik dan met een kleine glimlach.
"Dus wat gaan we doen ?" Vraag ik dan maar om van het onderwerp af te lijden.
"Hoe gaat het eigenlijk met je ?" Vraag ik dan "het gaat eigenlijk best goed, voor mijn gevoel kan ik alles weer doen maar het mag nog niet" antwoord Enrique.
"Mooi dat je jezelf in ieder geval beter voelt, zullen we anders gewoon het strand even op gaan ? Dat is voor jou niet al te veel drukte" stel ik dan voor.
Enrique stemt toe en samen lopen we maar het strand op.
Alice April Anderson
"Wij gaan karten!" zeg ik enthousiast als we de taxi uitstappen. "Wauw geweldig!" geeft Austin als reactie.
We lopen naar binnen en kleden ons om in van die speciale pakken. Daarna worden we naar het circuit geleid. "Jullie mogen elk 10 rondjes doen." zegt de begeleider.
Enrique Emanuel Salvador
Ik zie dat Bella af en toe een beetje in gedachten zit "vond je het gezellig met Alice ?" Vraag ik dan maar aan haar, ze kijkt weer op.
"Ja hoor ! Ze vond het motorrijden ook wel leuk" antwoord ze dan met een kleine glimlach.
"Misschien moet ik dan ook maar eens een motorrijbewijs gaan halen" antwoord ik dan lachend.
"Het is erg leuk !" antwoord ze enthousiast.
"Zullen we ergens even een ijsje halen ?" Vraagt Bella er dan achteraan.
Ik knik en bij het eerste beste eettentje halen we even een ijsje.
Weer even is Bella in gedachte, ik kon er nooit tegen als er iets met iemand was en ik niet kon helpen of niet wist wat er was.
"Wil je er over praten ? Is het iets met Austin ?" Vraag ik dan maar, ietwat geschrokken kijkt Bella op.
"Nee hoor het is niets " antwoord ze dan maar, we gaan uiteindelijk even ergens op het zand zitten.. Ook Bella vond het nodig dat ik mijn rust nam.
Austin Miller
"Wieehoeeew!" roep ik als ik een scherpe bocht neem.
Uiteindelijk hebben we onze tien rondjes gedaan. Alice en ik lachen nog wat na van dit avontuurtje. "Laten we deze sexy pakken uittrekken en teruggaan." zeg ik al lachend. We gaan ons omkleden en lopen nog even kort door het stad.
Christabella Maria Martinez
Ik kijk even naar het water en dan weer naar Enrique "heb jij het trouwens ook nog leuk gehad met Austin ?" Vraag ik dan nog maar.
Hij knikt "Austin was erg enthousiast" antwoord hij.
"Laten we maar weer richting de villa gaan " stel ik dan voor, we staan allebei op en lopen weer terug richting de villa.
Alice April Anderson
We komen terug bij de villa aan. "Ik dacht dat je deze wel kon gebruiken." is wat ik Enrique hoor zeggen bij het openen van de deur. Ik zie Bella met Enrique knuffelen. Ik trek een wenkbrauw op en schud dan afkeurend mijn hoofd. "We zijn er weer!" zegt Austin enthousiast die vanachter mij komt. Bella haalt snel haar armen van rond Enrique. Ik zie dat ze iets wilt zeggen. "Ik moet het niet weten." zeg ik kil voordat ze iets kan zeggen. Nu moet ze echt niet denken dat ik vanavond met haar op missie ga. Ik ga alleen. Ik loop naar de woonkamer en ga daar zitten. En Enrique moet nu ook niet bij mij in de buurt komen voor even.
Enrique Emanuel Salvador
Ik zie Bella wat triest kijken "sorry dat ik .. Sorry " zegt ze en loopt snel naar boven toe.
Ook ik herkende die blik van Alice uit duizenden, even zucht ik en loop naar de woonkamer toe.
"Alice.." Ze kijkt boos op "ga weg" zegt ze boos.
"Alice alsjeblieft het was maar een knuffel, ze zat niet zo goed in haar vel.. Een knuffel is ook iets wat ik mijn moeder geef, een ander familielid andere vrienden.. " zeg ik dan maar voorzichtig.
Austin Miller
Ik loop ook naar de woonkamer, maar blijf in de deuropening staan. Ik heb nog steeds de behoefte om Bella te mijden en moet mij nu inhouden om niet achter haar aan te gaan...
"Ja wauw, moeders en familie." zucht Alice boos en rolt met haar ogen. Plots kijkt ze op naar mij. "Ga jij maar tegen die s..." Alice zwijgt even en hervat dan haar zin: " haar zeggen dat ze vanavond niet op mij moet rekenen." Ik kijk haar even verward aan maar knik dan.
"En dat van niet goed in haar vel zitten... Waarschijnlijk een van haar vele smoesjes..." hoor ik nog voordat ik naar boven ga. Ik ga de kamer binnen van Bella en zeg zonder haar aan te kijken: "Ik moest zeggen van Alice dat je vanavond niet op haar moet rekenen." Ik loop de kamer weer uit en loop naar mijn eigen slaapkamer om mijn skateboard te pakken. Goed idee Austin om dit te organiseren... Ik kan me wel op het hoofd slaan nu. Ik loop naar buiten, zet mijn skateboard op de grond en begin te skaten.
Christabella Maria Martinez
Er verschijnen wat tranen in mijn ogen, ik sta op van mijn bed en veeg mijn tranen af.
Ik pak even mijn tas wat in en loopt dan snel naar beneden toe om vervolgens de deur uit te lopen.
Wat ging ik eigenlijk doen ? Misschien als ik een baan zou kunnen krijgen.. Dan zou ik misschien in een hotel gaan of een klein kamertje huren opnieuw verschijnen er tranen in mijn ogen, oh hoe dom kon ik zijn.. Dat kan ik niet van een schamper baantje van een paar uurtjes betalen.
Snel loop ik weer richting het strand waar ik op een verlaten muurtje ga zitten.
Alice April Anderson
"Ik moet het echt niet meer weten, Enrique!" roep ik kwaad uit. Ik knijp mijn handen tot vuisten en voel mijn lichaam lichtjes schokken. Ik adem diep in en uit en de schokken verdwijnen. Ik ontspan mijn handen weer.
Dan gaat plots de deur open en toe. In een vlucht zag ik Bella met een tas weggaan. Eindelijk, die is weg... Ik kijk nu Enrique recht in de ogen aan. "Het is altijd wel iets." zeg ik nog op een kille toon.
Enrique Emanuel Salvador
Mijn geduld begon langzaam een beetje op te raken, en dat gebeurde niet snel.
"J*zus Alice ! Het lijkt wel alsof je elke keer iets probeert te vinden waardoor je boos kan worden op mij en op haar.. En als je me niet vertrouwd moet je zelf maar eens na gaan denken of je dit überhaupt wel wilt ! Ik heb nooit aan jou getwijfeld ! En praat eens een keer met iemand voor je oordeelt ! Je kent haar verd*mme niet eens !" roep ik uiteindelijk.
Ik draai me om en loop naar boven toe naar mijn kamer, ik doe mijn deur achter me dicht en zak er heel even tegenaan.. Ik grijp even naar de plek waar mijn hart zit die even wat pijn begint te doen, ik probeer wat diep in en uit te ademen.
Het deed best wel pijn dat ze me niet vertrouwde.. Zag ze me dan toch als het stereotype van een sterretje..
Austin Miller
Ik skate het park 4in en stop aan een bankje aan de vijver. Ik ga zitten en zucht. Altijd die ruzies tussen Bella en Alice.
Ik schud mijn hoofd en probeer van de omgeving te genieten.
Christabella Maria Martinez
Verwoed probeer ik mijn tranen weg te vegen die steeds weer op kwamen wellen.
Waarom kon er nou nooit gewoon wat goed gaan, had ik een vloek over me heen die er voor zorgde dat niemand me mocht ?!
En over vloek gesproken.. het lijkt me beter dat ik Alice niet mee help, ik vind het heel leuk dat ze het me allemaal verteld hebben maar ik geloof er nogsteeds niets van.. ik had nooit wat gemerkt dus ze hebben ook niets aan me.
'' kijk eens aan wie we daar hebben '' hoor ik dan opeens een bekende stem.
'' Laat me alsjeblieft gewoon alleen '' antwoord ik er zacht op terwijl ik zo goed mogelijk mijn tranen probeerde te verbergen.
Het was het meisje en die jongen die me wel vaker lastig vielen.
Alice April Anderson
Er loopt een traan over mijn wang. Waarom ben ik toch steeds zó jaloers? Ik wil Enrique gewoon niet kwijt... Hem vertrouw ik wel, maar Bella daarentegen. Ik sta op en wil de trappen oplopen, maar mijn lichaam begint weer te trillen. Ik probeer te kalmeren, maar dat lukt niet. Ik draai mij om, loop naar buiten en de volgende seconde sta ik op vier poten op de grond. Lydia verschijnt plots en kijkt mij aan.
Er volgt een flits en het volgend moment staan we in een bos. Ik begin te grommen en te snauwen om mijn frustratie te uiten. 'Ik wil dit niet meer!' denk ik. Lydia hurkt en begint mij te aaien. "Ik weet dat het niet fijn is, maar jij bent een van de uitverkorenen." Ik laat een jank horen.
Enrique Emanuel Salvador
Het begon steeds weer wat meer pijn te doen, en ik werd steeds wat benauwder.
Kennelijk was het middel nog steeds niet helemaal uit mijn bloed maar waarom mocht ik dan al naar mijn huis.
Ik pak mijn mobiel tevoorschijn en bel dan het alarmnummer, als er nu niets aan gedaan zou worden zou het niet goed aflopen.
Ik geef aan de medewerker de gegevens door '' er komt zo snel mogelijk een ambulance uw kant op '' sluit de vrouw dan af.
Austin Miller
Ik skate verder naar school en ga daar een of andere danszaal binnen. Er is nu toch weinig volk op school. Ik zet een liedje aan en begin er op te dansen.
Christabella Maria Martinez
Ze beginnen allebei te lachen '' ah ben je alweer zo zielig '' zegt ze dan sarcastisch.
'' Dit keer is je beschermer er niet om je te redden '' vervolgt ze dan gemeen lachend.
'' Kunnen jullie me niet gewoon een keer met rust laten, ik zie echt niet in wat ik jullie ooit aangedaan heb '' zeg ik dan zacht.
'' Je hebt ons wat aangedaan door te bestaan '' zegt ze dan, ze gooit haar, haar achter haar schouder en loopt dan weg.
Opeens hoor ik het alarm van een ziekenwagen dicht bij ons villa stoppen, snel sta ik op en ren naar de villa toe.
Daar zie ik dat Enrique in een brancard naar buiten word gereden, ik sla mijn hand voor mijn mond en ren er geschrokken op af.
'' Mevrouw stop ! Want bent u van plan ! '' roept een man dan naar me.
'' Ik wil mee naar het ziekenhuis, ik ben een huisgenoot van hem '' zeg ik dan, de man laat me door.
Uiteindelijk zit ik op een bankje naast de brancard ergens, er verschijnen weer tranen in mijn ogen.
'' Sorry als ik niet in dit huis had gezeten was dit nooit gebeurd '' zeg ik dan treurig tegen Enrique.
Hij kijkt me aan '' het is niet jouw schuld '' weet hij moeizaam uit te brengen.
'' Jawel '' breng ik tegen hem in.
Alice April Anderson
Na enkele minuten verander ik terug. "Ik doe enkel Enrique pijn, en houden van betekent ook loslaten." zeg ik zacht. Lydia geeft mij een knuffel. "Volg je gevoel." Ik zucht en sta op. "Kan ik bij jou blijven slapen vannacht? Ik heb echt geen zin om naar huis te gaan..." Ik kijk Lydia hoopvol aan. Ze knikt. "Maar natuurlijk."
Ik pak mijn telefoon en zie dat mijn batterij plat is. "En die doet het ook niet meer." zeg ik al lachend. "Die heb je vanavond toch niet meer nodig, laat die maar bij mij thuis."
Er volgt weer een flits en we staan in het huis van Lydia. Ik kijk wat in het rond.
Enrique Emanuel Salvador
Ik word aan de beademing gelegd en er word weer een monitor op me aangesloten.
Ik leg nog even snel een hand op Bella haar hand waar steeds meer tranen bij haar in haar ogen verschijnen.
'' Wees niet zo hard voor jezelf '' zeg ik dan gebrekkig.
Ze pakt even haar telefoon er geschrokken snel bij, ik kijk haar aan als ze hem neerlegt '' ik heb even een berichtje naar Austin gestuurd '' zegt ze dan.
Ik knik als antwoord, snel komen we aan bij het ziekenhuis waar ik snel naar binnen gereden word.
Bella moet in de wachtkamer gaan zitten terwijl ik een kamer ingereden word, ik had nu nog moeite met er bij te blijven.
Austin Miller
Het lied loopt nog maar net af of mijn telefoon trilt. Ik pak hem en lees het berichtje van Bella. Enrique ligt in het ziekenhuis... Ik stuur een berichtje terug: Ik kom er aan.
Ik stuur ook nog een berichtje naar Alice: Enrique ziekenhuis!
En haast mij dan naar buiten om een taxi tegen te houden.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?